Enalapril to lek wykorzystywany w farmakoterapii nadciśnienia tętniczego i objawowej niewydolności serca. Znajomość mechanizmu działania tej substancji pozwala zrozumieć, w jaki sposób obniża ciśnienie krwi i dlaczego powoduje niektóre działania niepożądane. Jak działa enalapril?
Mechanizm działania enalaprilu
Proces konwersji angiotensyny następuje wskutek działania enzymu zwanego konwertazą angiotensyny (ACE; ang. angiotensin converting enzyme – enzym konwertujący angiotensynę), będącego peptydylo-dipeptydazą. Enzym ten przyczynia się do przekształcenia angiotensyny I do postaci angiotensyny II, która powoduje skurcz naczyń krwionośnych i tym samym wywołuje wzrost ciśnienia tętniczego.
Enalapril to prolek (pochodna L-alaniny i L-proliny), który zalicza się do grona inhibitorów konwertazy angiotensyny. Podanie go pacjentowi sprawia, że enalapril po procesie wchłonięciu ulega transformacji (hydrolizie) do enalaprylatu. Jego działanie polega natomiast na hamowaniu aktywności ACE, co skutkuje zmniejszeniem stężenia angiotensyny II. Rezultatem tego jest zwiększona aktywność reniny w osoczu, a to powoduje spadek wydzielania aldosteronu.
Z uwagi na fakt, że ACE jest identyczny z kinazą II, to enalapril może przyczynić się do blokowania procesu rozkładu bradykininy. W wyniku wzrostu stężenia bradykininy dochodzi do spotęgowania kaszlu, co stanowi jedno z głównych działań niepożądanych leków z enalaprylem oraz innych ACE-inhibitorów.
Enalapril – istotne właściwości terapeutyczne
- Stosowanie enalaprilu z diuretykami tiazydowymi dochodzi do zsumowania właściwości hipotensyjnych. Co więcej, enalapril może okazać się wskazany dla redukcji lub zapobiegania hipokaliemii uwarunkowanej stosowaniem diuretyków.
- Podawanie enalaprilu pacjentom z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością serca prowadziło do opóźnienia procesu przerostu serca i rozwoju niewydolności. Wynika to m.in. z poprawy frakcji wyrzutowej serca oraz zmniejszenia objętości skurczowej i rozkurczowej w lewej komorze.
- Enalapril może spowodować zmniejszenie albuminurii i wydalania IgG z moczem, a także zmniejszyć poziom całkowitego białka w moczu – efekty te mogą występować u pacjentów z chorobami nerek (z cukrzycą bądź bez).
- Leczenie enalaprilem pacjentów z niewydolnością serca, którzy stosują glikozydy naparstnicy i diuretyki, może zmniejszyć opór obwodowy krwi, ciśnienie i częstość akcji serca. Enalapril w tej grupie pacjentów może powodować wzrost pojemności minutowej serca oraz poprawę tolerancji wysiłkowej i osłabienie objawów niewydolności. Takie efekty mogą nastąpić w trakcie długotrwałej farmakoterapii.
Po jakim czasie zaczyna działać enalapril?
Doustne podanie pojedynczej dawki enalaprilu powoduje zahamowanie aktywności układu renina-nagiotensyna-aldosteron w czasie od 2 do 4 godzin. Hipotensyjne właściwości leku następują już w pierwszej godzinie, natomiast maksymalny efekt obniżenia ciśnienia ma miejsce między 4 a 6 godziną od momentu podania. Enalapril działa tak długo, jak duża była jego dawka – efekt hemodynamiczny i hipotensyjny przeważnie utrzymuje się przez 24 godziny po zastosowaniu zalecanej ilości produktu leczniczego.
Eliminacja enalaprilu
Średni okres półtrwania aktywnego enalaprylatu to 11 godzin. Blisko 60% metabolitu wiąże się z białkami osocza. Enalapril jest w głównej mierze wydalany przez nerki. Około 60% zastosowanej doustnej dawki leku jest usuwane z ustroju wraz z moczem.
Bibliografia
