Leki są wskazane do stosowania w konkretnych jednostkach chorobowych lub objawach. Istnieją też przeciwwskazania, które uniemożliwiają ich zastosowanie u pacjenta. Jakie są przeciwwskazania do leczenia enalaprilem?
Przeciwwskazania do stosowania enalaprilu
Przeciwskazania do rozpoczęcia farmakoterapii znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego (Enarenal). Leki zawierające enalapril są przeciwwskazane do stosowania w przypadkach:
- II i III trymestru ciąży,
- nadwrażliwość na substancje pomocnicze zawarte w leku,
- odziedziczonego lub idiopatycznego obrzęku naczynioruchowego,
- uczulenia na enalapril lub inne leki z kategorii inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE),
- obrzęku naczynioruchowego uwarunkowanego wcześniejszą farmakoterapią inhibitorem konwertazy angiotensyny,
- terapii skojarzonej enalaprilu z lekami zawierającymi aliskiren u pacjentów z cukrzycą bądź zaburzeniem czynności nerek (GFR<60 ml/min/1,73 m2 – współczynnik filtracji kłębuszkowej).
Leczenie enalaprilem a środki ostrożności
Oprócz powyższych przeciwwskazań istnieje szereg sytuacji, w których podanie enalaprilu może okazać się niebezpieczne dla pacjenta. Przede wszystkim enalapril może prowadzić do objawowego niedociśnienia tętniczego, co może nastąpić u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, niewydolnością serca (z niewydolnością bądź bez niewydolności nerek), chorobą niedokrwienną serca i schorzeniami naczyń mózgowych. Enalapril może potęgować niedociśnienie i niewydolność nerek u pacjentów z nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym.
Enalapril może stanowić przyczynę reakcji rzekomoanafilaktycznych, które mogą mieć miejsce w przypadkach:
- aferezy LDL z użyciem siarczanu dekstranu,
- odczulania jadem owadów błonkoskrzydłych,
- dializoterapii z błonami o dużej przepuszczalności.
Farmakoterapia inhibitorami ACE, jak enalaprilem, wymaga regularnej kontroli liczby białych krwinek. Istnieje bowiem ryzyko występowania małopłytkowości, neutropenii czy agranulocytozy. Do grupy ryzyka należą osoby m.in. ze zdiagnozowaną kolagenozą, leczone preparatami immunosupresyjnymi, allopurynolem, prokainamidem bądź z wcześniejszym zaburzeniem czynności nerek.
Enalapril musi być stosowany ostrożnie u pacjentów ze zwężoną zastawką aorty, zastawką dwudzielną lub kardiomiopatią przerostową. Lek jest przeciwwskazany do użycia u osób ze wstrząsem kardiogennym bądź zwężeniem o dużym znaczeniu dla hemodynamiki.
Istnieje ryzyko, że enalapril może wywoływać niedogodności ze strony wątroby m.in. żółtaczkę cholestatyczną lub zapalenie wątroby. Niekiedy te problemy mogą przerodzić się w proces martwiczy i doprowadzić do zgonu.
U części pacjentów leczenie enalaprilem może spowodować wzrost poziomu potasu, co w niektórych przypadkach (np. suplementacji potasem, stosowania zamienników soli z potasem w składzie, leczenia diuretykami oszczędzającymi potas czy w zaburzeniach czynności nerek) może skutkować rozwojem hiperkaliemii.
Enalapril wykazuje mniejszą skuteczność hipotensyjną u pacjentów rasy czarnej. W tej grupie znacznie częściej występuje ryzyko rozwoju obrzęku naczynioruchowego.
Niezalecane jest użycie enalaprilu u pacjentów po niedawnej transplantacji nerki. Enalapril u pacjentów z nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym zwiększa ryzyko niedociśnienia i niewydolności nerek.
Niewskazane jest podwójne blokowanie układu renina-angiotensyna-aldosteron poprzez równoczesne użycie enalaprilu (lub innych ACE), antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu. Takie połączenie zwiększa ryzyko hiperkaliemii, niedociśnienia oraz problemów z nerkami (m.in. zaburzenia ich czynności bądź ostrej niewydolności).
